စာေရးသူ၏ မိခင္အမ်ိဳးသည္ အမႊာမ်ိဳးျဖစ္သည္၊ စာေရးသူတို႔ ေဒၚေလး ႏွစ္ေယာက္လည္း အမႊာေမြးၾကသည္၊ စာေရးသူ၏ မိခင္ဆိုလွ်င္ ႏွစ္ခါေတာင္ ေမြးသည္၊ တစ္ခါေမြး ႏွစ္ေယာက္ ႏွစ္ခါေမြးလိုက္ေတာ့ ေလးေယာက္၊ ထားပါေတာ့ေလ၊ ေဒၚေလး တင္ခုိင္သည္ စာေရးသူတို႔ရြာမွ ႏွစ္မုိင္ ေ၀းကြာေသာ တိုးခ်ဲ႕ ရြာတစ္ရြာမွာ ေနသည္၊ သၾကၤန္ေန႔မ်ား ၀ါတြင္းကာလေန႔ရက္မ်ားတြင္ ထိုရြာသို႔သြားေရာက္ၿပီး သီလေပး တရားေဟာမ်ား ျပဳလုပ္ရသည္၊ ထိုတိုးခ်ဲ႕ ရြာေလးမွ လူၾကီးသူမမ်ား စာေရးသူတို႔ မူရင္းရြာကို မလာႏုိင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ ရြာမွ ကိုယ္ေတာ္ေလးမ်ားက သြားေရာက္ကာ သီလေပး တရားေဟာ လုပ္ၾကရသည္။ တစ္ႏွစ္စာေရးသူလည္း ရြာေရာက္ေနခုိက္ ဆရာေတာ္မွ " သီလေပး တရားေဟာရန္ ၾကြေပးပါ " ဆိုၿပီ ေျပာလာသည္၊ ထိုရြာေလးတြင္ ေနထုိင္ၾကသူ အမ်ားစုသည္ စာေရးသူနဲ႔အမ်ိဳးကင္းသူ သိပ္မရွိ၊ ထို႔ေၾကာင့္လည္း စာေရးသူ သြားျဖစ္ခဲ့သည္။
သီလေပး တရားေဟာၿပီးေတာ့ အမ်ိဳးမ်ားက ပင့္ဖိတ္ၾကသည္၊ ေကာင္းမြန္ ထူးျခား ေပ်ာ္စရာေကာင္းေသာ ေတာဓေလ့ တစ္ခုပါ၊ ထိုသို႔ ပင့္ဖိတ္သူမ်ားထဲမွာ ေဒၚေလးတင္ခုိင္လည္း ပါသည္၊ သူက " အမႊာပူးေလး ၊ လာၾကည့္ပါဦး ဘုရား " ဟု ၀ိေသသ မကာ ပင့္ဖိတ္လုိက္ေသးသည္၊ အမႊာပူးဆိုတဲ့ အသံလည္း ၾကားေရာ စာေရးသူ ျမင္ခ်င္ ၾကည့္ခ်င္သည္၊ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ တစ္ျခား အမ်ိဳးအိမ္ေတြ မေရာက္ျဖစ္ေတာင္ ေဒၚေလးတင္ခုိင္ရဲ႕ အိမ္ကိုေတာ့ ေရာက္ေအာင္ သြားမည္ဟု ဆံုးျဖတ္လုိက္သည္၊ ျပန္ရမယ့္အခ်ိန္ကို တြက္ၾကည့္ၿပီး တစ္ခ်ိဳ႕ အိမ္မ်ားကို အိမ္ထဲသို႔ မ၀င္ေတာ့ပဲ လမ္းမွ ႏႈတ္ဆက္ စကားေျပာသည္၊ တစ္ခ်ိဳ႕ အိမ္မ်ားကိုေတာ့ ေရေသာက္တာမ်ိဳး ခဏတာ ၀င္စကားေျပာရသည္၊ ၿပီးလွ်င္ေတာ့ ေဒၚေလး တင္ခုိင္ရဲ႕ အိမ္သို႔ သြားခဲ့သည္။
အမႊားေလး ႏွစ္ေယာက္က ခပ္ငယ္ငယ္ေလးေတြ ရုပ္တူ ကိုယ္ထည္တူေလးေတြပါ။ ေယာက္်ားေလးေတြပါ။ အဲဒီမွာ ကေလးတစ္ေယာက္ အိမ္ထဲေျပး၀င္လာၿပီး ဦးခ်ေနတာကို ေတြ႔ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးေလး ခံစားလုိက္ရသည္၊ စာေရးသူတို႔ ေတာရြာေတြမွာ ဒီကေလး အသက္အရြယ္နဲ႔ဆို ခုလို ေျပးလာၿပီး ဦးခ်ဘို႔ မဆိုထားနဲ႔ ဦးဇင္းေတြ ျမင္ရင္ကို လန္႔ေနသည့္ပံုစံ ျဖစ္ေနၾကသည္၊ ခုေတာ့ ကေလးက အဲလိုမဟုတ္၊ ဒါနဲ႔ ေဒၚေလးကို " ေဒၚေလး ဒါက ဘယ္သူ႔ကေလး လဲ၊ သိတတ္ လုိက္တာေနာ္၊ ေၾကာက္တတ္ပံုလည္း မေပၚဘူး " လို႔ ေမးၾကည့္ရသည္၊ ေဒၚေလးက " အဲ ဦးဇင္းကလည္း ၊ ဘယ္သူ႔ကေလး ဟုတ္ရမွာတုန္း၊ တပည့္ေတာ္ သား အၾကီးဆံုးေလ " ဟုေျပာသည္၊ ေဒၚေလးကပဲ " ဦးဇင္းေရ ဟုတ္သည္ မဟုတ္သည္ေတာ့ မသိဘူး၊ ဒီကေလးက ဘၾကီးဖိုးသာ ၀င္စားတာတဲ့ " ဟု ဆက္ေျပာျပသည္၊ ေဒၚေလးေျပာျပေသာ သူ႔ သားကေလး အေၾကာင္း ကို ဖတ္ၾကည့္ၾကပါစုိ႔ေနာ္။ ေဒၚေလးနဲ႔ သူ႔သား စကားေျပာခဲ့ပံုကို ေရးထားပါသည္။
တစ္ေန႔ ေဒၚေလးက စာေရးသူတို႔ရြာကို ဆီၾကိတ္ဘို႔ သြားမည္ျဖစ္သည္။
ေဒၚေလး “သား မင္း ဖြားဖြားတို႔အိမ္ကို သြားေနေနာ္၊ ေမေမ ဆီၾကိတ္သြားလုိက္ ဦးမယ္”
သား “ဘယ္ကို သြားၾကိတ္မွာလဲ”
ေဒၚေလး “လဲကန္ရြာမွာ ၾကိတ္ရမွာေလ၊ အဲဆီကို သြားမွာ”
သား “သားလည္း လုိက္ခဲ့မယ္၊ သား ပုတီး ယူခ်င္လို႔”
ေဒၚေလး “ဟဲ့ ေကာင္ေလးရဲ႕ နင့္ပုတီးက ဘယ္လိုလုပ္ရွိမွာလဲ၊ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ”
သား “ရွိတယ္ေလ၊ ေၾကးစည္မွာ ပတ္ထားတာ”
ေဒၚေလး “ဘယ္က ေၾကးစည္လဲ၊ ရြာေတာင္ မေရာက္ဘူးပဲနဲ႔၊ ကေလး အပေတြမ်ား မီလာသလားေနာ္”
သား “ထားတဲ့ေနရာကို သိပါတယ္ဆိုမွ”
ေဒၚေလး “ဘယ္ေနရာလဲ”
သား “အိမ္က ေၾကးစည္မွာ ။ ပတ္ထားတာေလ”
ေဒၚေလးလည္း စိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတာနဲ႔ အဖြားေလး အုန္းၾကည္ (အဖြားေလးက ေဒၚေလးတင္ခုိင္ရဲ႔ အေမပါ၊ စာေရးသူတို႔နဲ႔ၾက အဖြားေပါ့ေနာ္) နဲ႔တုိင္ပင္သည္၊ အဖြားေလးက " ေခၚသာ ေခၚသြားလုိက္ " ဟုေျပာသျဖင့္ ေခၚလာခဲ့သည္။ သားေလးက ေဒၚေလးကို " ဟုိလမ္းသြား ၊ ဒီလမ္းသြား " ဆိုၿပီး လမ္းပါ ေျပာျပေနသည္။ ေဒၚေလးလည္း သြားရင္း သြားရင္းနဲ႔ ဘၾကီးဖိုးသာတို႔အိမ္ေရွ႕ ေရာက္လာသည္၊ ထိုအခါ သားေလးက " ရပ္ ရပ္ ၊ အိမ္ထဲ၀င္ " လို႔ ေျပာသည္၊ ေဒၚေလးလည္း အိမ္ထဲသို႔ ၀င္ခဲ့သည္၊ အိမ္မွ လူမ်ားကလည္း အမ်ိဳးေတြမို႔ "အလည္လာတယ္" ထင္ၿပီး ၾကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္ၾက၊ စကားစျမည္ ေျပာၾကသည္၊ ေဒၚေလးက ကေလးရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေျပာျပေတာ့ အားလံုးက အံ့ၾသေနၾကသည္၊ ကေလးက ဘုရားစင္ ေအာက္မွာ ဟိုရွာ ဒီရွာနဲ႔လုပ္ေနသည္၊ " ေၾကးစည္ ရွာတာျဖစ္မည္ " ဟု အားလံုးက ေတြးမိၾက သည္၊ ေၾကးစည္အေၾကာင္းကို ေဒၚေလးက ေျပာျပထားသည္ကုိး။
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ" လို႔ ေမးလုိက္ေတာ့ " ေၾကးစည္ ရွာတာေလ၊ ေၾကးစည္မွာ ငါ့ပုတီး ရွိတယ္ " လို႔ ေျပာေတာ့သည္၊ အားလံုးပဲ အံ့ၾသ တုန္လႈပ္သြားၾကသည္၊ လူ၀င္စား ျဖစ္လာသည့္ျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ အံ့ၾသရၿပီး အစြဲအလန္းရဲ႕ အားၾကီးပံုကို သိလုိက္ၾကရေတာ့ တုန္လႈပ္သြားၾကသည္၊ သူ႔အရင္ဘ၀က သမီးက အိမ္ခန္းထဲမွ ေၾကးစည္ကို ယူလာေပးသည္၊ ကေလးေလးသည္ ေၾကးစည္ကိုလည္း ျမင္ေရာ " ဟင္ ဒီမွာ ငါ ပတ္ထားတာပါ၊ ငါ့ ပုတီး ဘယ္ေရာက္သြားတာတုန္း " လို႔ လူၾကီးတစ္ေယာက္ပံုစံနဲ႔ ေျပာဆိုေနသည္၊ ဘုရားစင္ေပၚက ပုတီးကို ယူေပးလုိက္ေတာ့ " ေအး အဲဒါ ငါ့ပုတီး ၊ ငါ ပုတီး လာယူတာ " ဆိုၿပီး ပုတီးအၾကီးၾကီးကို လည္ပင္းမွာ စြဲလွ်က္ ေဒၚေလး ရင္ခြင္ထဲမွာ ျပန္ထုိင္ေနေတာ့သည္၊ ဘၾကီး ဖိုးသာ ဆံုးၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ဘၾကီး စိတ္ေနၾကပုတီးကို ဘုရားစင္ေပၚမွာ တင္ထားသည္၊ ေၾကးစည္ကိုေတာ့ အိပ္ခန္းထဲမွာ ထားထားသည္ေလ။ အင္း အျဖစ္အပ်က္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲေနာ္။ လူ၀င္စား ဆိုတာကို ယံုသည္ မယံုသည္ကေတာ့ စာဖတ္သူအေပါင္းရဲ႕ ခံယူခ်က္သာ။ အစြဲအလန္းတစ္ခုရဲ႕ ဆြဲအားျပင္းထန္ပံုကို သိရွိၾကၿပီး ဆင္ျခင္ႏုိင္ၾကပါေစ လို႔ --------------------
No comments:
Post a Comment