စာေရးသူ မႏၱေလးၿမိဳ႔ မွာေနခုိက္ ဦးေသာင္း၀င္းသည္ သူသိဘူးေသာ သံေယာဇဥ္အေၾကာင္းကို ဥပမာနဲ႔တကြ (ပါဠိစကားရပ္နဲ႔ပါ) ရွင္းျပေပးပါရန္ ေျပာၾကားလာသည္၊ စာေရးသူလည္း ေတြ႔ဖူးေသာ အေၾကာင္းအရာျဖစ္သျဖင့္ " အင္း " ဟု အလြယ္တကူပင္ ေခါင္းညိမ့္လုိက္သည္၊ ေနရာျပန္ေရာက္လို႔ စာအုပ္ လွန္ၾကည့္မွ သူေျပာေသာ ဥပမာကို မေတြ႔၊ အခက္ေတြ႔ ရၿပီ။
စာေရးသူလည္း သူေျပာေသာ "ဆံုလည္ႏြား ဥပမာ " စတဲ့ ဥပမာသံုးမ်ိဳးကို မွတ္သားဖူး ၾကားဖူးသည္၊ သို႔ေသာ္ စာအုပ္သာ တစ္အုပ္ဆံုးသြားသည္၊ ထိုအေၾကာင္းအရာ ဥပမာမ်ားကို မေတြ႔ ၊ တစ္ေယာက္တည္း ေခၽြးမ်ားပင္ ထြက္ေနသည္၊ ေနာက္ေန႔ ေတြ႔မွ " ဦးေသာင္း၀င္း အဲဒီဥပမာေတြကို သိခ်င္တာလား၊ သံေယာဇဥ္ရဲ႕ အေၾကာင္းအျခင္းအရာကို သိခ်င္တာလား၊ သံေယာဇဥ္ရဲ႕ အေၾကာင္းကို သိခ်င္တာ ဆိုရင္ေတာ့ ေျပာျပ ရွင္းျပလို႔ ရတယ္၊ ဥပမာေတြကို သိခ်င္တာဆိုရင္ေတာ့ ရွင္းမျပတတ္ေတာ့ဘူး၊ ရွာၾကည့္တာ မေတြ႔ဘူး၊ အဲဒီဥပမာေတြကို ၾကားဖူး မွတ္ဖူးတယ္၊ ခုေတာ့ မေတြ႔ေတာ့ဘူး၊ ဘယ္စာအုပ္ထဲ ပါမွန္းလည္း မမွန္းတတ္ေတာ့ဘူး၊ ထင္တဲ့ စာအုပ္ထဲမွာလည္း မပါဘူး" လုိ႔ ေျပာလုိက္ရသည္၊ ရွက္ရွက္နဲ႔ေပါ့၊ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေပါ့၊ ထိုသို႔ ေျပာလုိက္လွ်င္ပဲ ဦးေသာင္း၀င္းက"ဟုတ္လား၊ ရပါတယ္ဘုရား၊ သံေယာဇဥ္ရဲ႕ အေၾကာင္း အျခင္းအရာေလးပဲ သိခ်င္တာပါ" လို႔ ေျပာလာမွ ေနသာထုိင္သာ ရွိသြား ေတာ့သည္၊ မ်က္ႏွာေလးလည္း ၾကည္လင္စျပဳလာေတာ့သည္၊ ေနရာျပန္ေရာက္လို႔ သံေယာဇဥ္ အေၾကာင္း အျခင္းအရာကိုေရးဘို႔ လုပ္ကာမွ ဘယ္ကစေရးရမွန္း မသိျပန္ေတာ့၊ စာအုပ္ထဲက ပါဠိတစ္ခ်ိဳ႕ ေကာက္ ေရးလုိက္၊ ပါဠိကို ျမန္မာလို အဆင္ေျပေအာင္ နားလည္လြယ္ေအာင္ ပါဠိစကားရဲ႕ ဆိုလိုရင္းလည္း မလြတ္ေအာင္ ေရးၾကည့္လုိက္နဲ႔၊ " ေၾသာ္ စာေရးဆရာေတြမ်ား ခ်ီးက်ဴးစရာ ေကာင္းလုိက္တာလုိ႔ " မဆီမဆုိင္ စာေရးဆရာမ်ားကို ခ်ီးက်ဴးမိသည္၊ ဟုတ္တယ္ေလ၊ စာဖတ္သူေတြ နားလည္လြယ္ေအာင္ စာအထားအသုိ စကားအသံုးအႏႈန္း အေၾကာင္းအရာ အေနအထားေတြဟာ စာေရးၾကည့္မွ ဘယ္ေလာက္ ခက္ခဲတယ္ဆိုတာ သိလာရတာ မဟုတ္လားဗ်ာ။
ထားပါေတာ့ေလ၊ စာေရးသူလည္း ဘယ္လိုစေရးၿပီး ဘယ္လိုအဆံုးသတ္ရမည္ မသိတာက တစ္ေၾကာင္း သံေယာဇဥ္ရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ကို ပိုမိုရွင္းလင္းေအာင္ ဘယ္လို ဥပမာေပး ရွင္းျပရရင္ ေကာင္းမလဲလို႔ ေတြးမိတာက တစ္ေၾကာင္း ဥပမာေပးဘို႔ ေတြးမရျဖစ္ေနတာကတစ္ေၾကာင္း အဲလို အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ေၾကာင့္ လူသူရွင္းေသာ အလယ္ေက်ာင္းတုိက္ အေပၚထပ္ကို ေလးေကြးစြာနဲ႔ပဲ တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းတက္သြား မိသည္၊ ဘာရယ္ မဟုတ္ပါ၊ ေခါင္းထဲမွာ " ဘယ္လို ဥပမာေပးၿပီး ဘယ္လို ေျဖေပးရရင္ အရွင္းဆံုး နားလည္လြယ္ဆံုးျဖစ္မလဲ" လုိ႔ ေတြးရင္း တက္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္၊ ညေနခ်ိန္ျဖစ္သျဖင့္ ေက်ာင္းအျပင္ ဘက္က ေစတီရင္ျပင္မွာ စြန္လႊတ္ကစားေနၾကေသာ ကေလးမ်ား ရွိေနၾကသည္၊ သူတို႔စြန္လႊတ္တာ ေလးေတြကို ၾကည့္ၿပီး " ေၾသာ္ ကေလးဘ၀ ဘာမွ ပူပန္မႈ႔မရွိၾကပါလား၊ ငါ အဲလို ကေလး ဘ၀ကို ျပန္လိုခ်င္ လို႔ မရေတာ့ပါလား" လို႔ ေတြးရင္း အေတြးေတြက ဟိုေရာက္ ဒီေရာက္၊ ကေလးေလးေတြက သူတို႔ စြန္အစြမ္း ျပဳိင္ေနၾကသည့္ထင္ရဲ႕ ။
စြန္ေလးေတြကလည္း ဟို --- အျမင့္ကို တက္သြားလုိက္ ေအာက္ကို ျပန္ဆင္း လာလိုက္နဲ႔ပါပဲ၊ တစ္ေယာက္ ၏စြန္ကို တစ္ေယာက္က လုိက္ျပိဳင္ေနၾကသည္၊ ဆူဆူညံညံ ေျပာဆိုေနၾကသည္၊ ၾကည့္ေနရင္း ကေလးေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ စြန္က ၾကိဳးျပတ္ၿပီး ေလေခၚရာကို လုိက္ပါသြားေတာ့သည္၊ ပုိင္ရွင္ကေလးေလးမွာ စိတ ္မေကာင္းစြာနဲ႔ ေငးၾကည့္ေနသည္၊ ေနာက္ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ စြန္ကေတာ့ ၾကိဳးဆြဲရာ ပိုင္ရွင္ရွိရာသို႔ ျပန္ေရာက္လာသည္၊ စြန္ၾကိဳးျပတ္သြားေသာ ကေလးေလးကေတာ့ ငိုင္လို႔ မႈိင္လို႔၊ ၾကိဳးမျပတ္ပဲ အႏုိင္ရလုိက္ေသာ ကေလးေလးကေတာ့ ေပ်ာ္လို႔ရယ္လို႔၊ အင္း " ႏုိင္သူကေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ ရႈံဳးသူက ၀မ္းနည္းေၾကကြဲ ျဖစ္ၾကတာဟာ ေလာကသဘာ၀တစ္ခုပါ " ပဲေလ၊ အဲလို ၾကည့္ေနရင္းက အမွတ္မထင္ အေတြးတစ္ခု စာေရးသူရင္ထဲ ၀င္လာခဲ့သည္၊ ေရာက္လာခဲ့သည္၊ "ဟာ သံေယာဇဥ္ဆိုတာ စြန္ေလးေတြလိုပါလား" ဟူေသာ အေတြးျဖစ္သည္၊ ထိုအေတြးေလးကပင္ ဦးေသာင္း၀င္း၏ အေမးကို ရင္ေအးစြာ ေျဖေပးႏုိင္ခဲ့သည္၊ ထိုအေၾကာင္းအရာေလးကို သံေယာဇဥ္၏သေဘာကို သိခ်င္သူမ်ားအတြက္ ဗဟုသုတ ျဖစ္ေအာင္ ေျပာျပခ်င္ေသာ သမၼာဆႏၵေလးေၾကာင့္ သံေယာဇဥ္အေၾကာင္းေလးကို ေရးျပမိျခင္းျဖစ္သည္။
" သံေယာဇဥ္ " ဟူသည္ သတၱ၀ါမ်ားကို ကာမနယ္ပယ္ကတုိင္ ထြက္ခြါ မသြားႏုိင္ေအာင္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားေသာ အရာျဖစ္သည္၊ သံေယာဇဥ္သည္ အေၾကာင္းအရာအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ သတၱ၀ါတုိ႔ကို ခ်ည္ေႏွာင္ထားသည္၊ ထိုအျခင္းအရာ အမ်ိဳးမ်ိဳးထဲက လြတ္ေအာင္ မရုန္းထြက္ႏိုင္သေရြ႕ ကိုယ္ဆင္းရဲ စိတ္ဆင္းရဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ရင္ဆုိင္ၾကံဳေတြ႔ ေနၾကဦးမွာလည္း မလြဲဧကန္ပင္၊ သံေယာဇဥ္၏ ေႏွာင္ဖြဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္ပံု အမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ---
(၁) ကာမဂုဏ္အာရံုေတြ နွစ္သက္တတ္သူကို ႏွစ္သက္တပ္မက္ျမတ္ႏိုးတြယ္တာဖြယ္ရာ ကာမဂုဏ္ အာရံုမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း၊
(၂) ရူပဘ၀ အရူပဘ၀သို႔ သြားခ်င္ေနသူကုိ ရူပဘ၀ အရူပဘ၀မ်ား၏ ႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းအရာ စ်ာန္တရားမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း၊
(၃) ေဒါသၾကီးသူကို ေဒါသျဖစ္ဖြယ္ရာ အရာမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားျခင္း၊
(၄) မာနၾကီးသူကို မာနျဖစ္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းတရားမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း၊
(၅) ပညာမဲ့ အေတြးေခါင္သူကို အေတြးမွား အျမင္မွားဖြယ္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း၊
(၆) ထူးထူးျခားျခား ေျပာင္းတိေျပာင္းျပန္ က်င့္လိုသူကို မွားယြင္းစာက်င့္ဖြယ္ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း၊
(၇) ခုိင္မာ ျပတ္သားေသာ ပညာမရွိသူကို သုိေလာသိုေလာေတြးေတာခ်င္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း၊
(၈) အေတြးမ်ား အၾကံမ်ားသူကို စိတ္ပ်ံလြင့္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း၊
(၉) ပညာမဲ့သူကို အျမင္မွားဖြယ္ရာ အမွားျမင္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း၊
(၁၀) သူမ်ားၾကီးပြားခ်မ္းသာ အဆင္ေျပာတာကို မုဒိတာမပြားႏိုင္ ၀မ္းမသာႏုိင္သူကို ထိုသို႔ ျဖစ္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း၊
(၁၁) မိမိလုိ ျဖစ္လာမွာ မလုိလားတတ္သူ မိမိလို နာမည္ၾကီး ထင္ရွား ေက်ာ္ၾကားမွာ မိမိကဲ့သို႔ ပညာေတာ္မွာ မိမိလိုလွပလာမွာ မိမိလို ရာထူးရလာမွာကို မလိုလားတတ္သူကို ထုိသုိ႔ ျဖစ္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းအရာမ်ားျဖင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားျခင္းတုိ႔ ပဲျဖစ္သည္။
ထိုသုိ႔ေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ခ်ည္ေႏွာင္ခံထားရသူသည္ သံေယာဇဥ္၏နယ္ေျမျဖစ္ေသာ ကာမ ရူပ အရူပဘံုမွ မလြတ္ေျမာက္ႏို္င္၊ လြတ္ေအာင္ ရုန္းမထြက္ႏိုင္၊ ထိုဘံုတို႔သည္ ခ်မ္းသာ ဆင္းရဲ မျမဲျခင္းစေသာ ေလာကဓံ( ေလာကကို ေဆာင္ထားေသာ တရား ရွစ္ပါး) တရားတို႔ရွိရာ နယ္ေျမလည္း ျဖစ္သည္၊ ေလာကဓံ တရားတို႔ရွိရာ နယ္ေျမမွ မရုန္းထြက္ႏိုင္သမွ်ကာလပတ္လံုး ေလာကဓံတရားတို႕နဲ႕လည္း ေတြ႔ဆံု ၾကံဳေတြ႔ ေနၾကရဦးမည္ပင္၊ ေလာကဓံတရားမ်ားနဲ႔ရင္ဆုိင္မေတြ႔လိုဘူး ရင္ဆုိင္ေတြ႔ရင္လည္း ခံႏိုင္ရည္မရွိဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေလာကဓံမရွိတဲ့ ေနရာကို သြားႏိုင္မွ ျဖစ္မည္ (သို႔) ေလာကဓံတရားကို ေအာင္ႏိုင္ေသာ အရိယဓမၼ ရွိမွျဖစ္မည္၊ ၀ိပႆနာဥာဏ္အျမင္ကို အခ်ိန္မေရြး ရယူႏုိင္ေသာ အေလ့အက်င့္ရွိၿပီးသူ အဆင့္ရွိၿပီးသူျဖစ္ရမည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ သံေယာဇဥ္ဟူေသာ အရာသည္ သံေယာဇဥ္မွန္း မရိပ္မိေအာင္ပင္ သတၱ၀ါေတြကို ခ်ည္ေႏွာင္ႏုိင္စြမ္းရွိသည္၊ ဥပမာျဖင့္ေျပာရလွ်င္ သံေယာဇဥ္သည္ စြန္ကို ခ်ည္ထားေသာ ၾကိဳးနဲ႔တူသည္၊ သတၱ၀ါမ်ားသည္ ၾကိဳးျဖင့္ခ်ည္ခံထားရေသာ စြန္ေလးနဲ႔တူသည္၊ စြန္ေလးသည္ သူသြားလိုရာသြားႏုိင္ဘို႔ လြင့္လိုရာလြင့္ႏုိင္ဘုိ႔ ၾကိဳးမရွိမွ ၾကိဳးခ်ည္ၿပီးသားျဖစ္ေန လွ်င္လည္း ၾကိဳးျပတ္သြားမွ သြားခြင့္ လြင့္ခြင့္ရသည္၊ ၾကိဳးမျပတ္ေသးလွ်င္ေတာ့ ၾကိဳးဆြဲေခၚရာ ေရာက္ေရာက္လာေနၾကရဦးမည္၊ ထို႔အတူပင္ စြန္နဲ႔တူေသာသတၱ၀ါမ်ားသည္လည္း သြားလိုရာ သြားႏိုင္ဘို႔ လြင့္လိုရာ လြင့္ႏုိင္ဘို႔ ၾကိဳးနဲ႔တူေသာ သံေယာဇဥ္မ်ား မရွိမွ ရွိထားလွ်င္လည္း ျပတ္ပစ္ ႏုိင္မွ သြားႏိုင္မည္ လြင့္ႏိုင္ေရြ႕ ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္၊ မျပတ္ႏုိင္ မျဖတ္ႏိုင္ေသးလွ်င္ေတာ့ သံေယာဇဥ္ ရွိရာ အရပ္ေနရာေဒသသို႔ ခဏခဏေရာက္ေန ျဖစ္ေန က်င္လည္ေနၾကရဦးမည္။
နတ္ေတြ ျဗဟၼာေတြ လူေတြမွာ အသိဥာဏ္ရွိေနတာဟာ သိပ္ကို ခ်စ္စရာ တန္ဘုိးထားေလးစားစရာ ေကာင္းေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္၊ သက္မဲ့ျဖစ္ေသာ စြန္သည္ သူသြားလိုရာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မသြားႏိုင္ခင္ ၾကိဳးဆြဲရာ ပါသြားရသည့္အခါ ျပန္လာရသည့္အခါ ေလအဟုန္ေၾကာင့္ သစ္ပင္နဲ႔ ၿငိလို႔ စုတ္ျပဲသြားတာမ်ိဳး မီးၾကိဳးနဲ႔ၿငိလို႔စုတ္ျပဲသြားတာမ်ိဳး အျခားတစ္ခုခုနဲ႔ထိမိခိုက္မိလို႔ စုတ္ျပဲသြားတာ မ်ိဳး ျဖစ္ရတာေတြရွိသည္၊ လူေတြမွာလည္း ေလာကဓံနဲ႔ထိမိခုိက္မိတဲ့အခါ စြန္ေလးလိုပဲ ဘ၀ေတြစုတ္ျပတ္ ေပါက္ျပဲသြားႏုိင္သည္၊ ထုိသုိ႔မျဖစ္သြားဘုိ႔ ကာကြယ္တားဆီးေပးဘုိ႔ရန္ ကံတရားက အသိဥာဏ္ေလး ေတြကို ကိုယ္စီပိုင္ဆုိင္ခြင့္ လက္ေဆာင္အျဖစ္ ေပးလိုက္သည္၊ အသိဥာဏ္သည္ သိမ္းဆည္းထားဘို႔ ခ်က္ျပဳတ္စားေသာက္ဘုိ႔ မဟုတ္ပါ၊ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ဘ၀ မွန္ကန္ေစဘို႔ သာယာေအးျမေစဘို႔ ကိုယ္လုပ္ေနတဲ့ အလုပ္မွန္ကန္ေစဘို႔ ကိုယ္ေျပာတဲ့စကား မွန္ကန္ေလးနက္ေစဘို႔ ကိုယ္ေတြးတဲ့ အေတြး မွန္ကန္ေလးနဲ႔ေစဘို႔အတြက္ ျဖစ္သည္၊ စာေရးသူတို႔ အားလံုး ၿငိမ္းေအးေသာ ေနရာ (သုိ႔) ကိုယ္သြားလိုရာ တစ္ေနရာရာကို သြားေတာ့မယ္ဆိုလွ်င္ ကုိယ္ခ်မ္းသာ စိတ္ခ်မ္းသာနဲ႔ စိတ္ေအးလက္ေအး သြားႏိုင္ဘုိ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္သြားႏိုင္ဘို႔ သံေယာဇဥ္မရွိမွ ျဖစ္မည္၊ သံေယာဇဥ္ရွိလွ်င္ေတာ့ သံေယာဇဥ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေလာကဓံတရားေတြကို ခံၾကရမည္၊ ခံႏိုင္ရည္ရွိဘို႔လည္း ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားရမည္၊ ၾကံဳေတြ႔ လာတဲ့အခါမွာလည္းဘ၀ေတြ စုတ္ျပတ္မသြားေစဘို႔ အသိဥာဏ္ကို သံုးၾကရမည္။
ကဲ စာဖတ္သူ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းအေပါင္းတို႔ေရ " သံေယာဇဥ္ဆိုတာ စြန္ေလးကို သြားလိုရာသြားလို႔ မရေအာင္ လြင့္လိုရာလြင့္လို႔မရေအာင္ ခ်ည္ေႏွာင္ထားေသာ ဖမ္းခ်ဳပ္ထားေသာ ၾကိဳးနဲ႔တူတယ္ ဆိုတာႏွင့္ သတၱ၀ါေတြဆုိတာ ၾကိဳးနဲ႔ခ်ည္ေႏွာင္ခံထားရေသာ စြန္နဲ႔တူတယ္ဆိုတာကိုသိေစ ခ်င္တာပါ"၊ သံေယာဇဥ္ရဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္တတ္ပံု အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သိၾကၿပီး ေရွာင္ႏုိင္ၾကပါေစ၊ မေရွာင္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ လည္း ဘ၀ေတြ စုတ္ျပတ္ မသြားေအာင္ အသိဥာဏ္ကို သံုးတတ္ၾကပါေစ၊ သံုးႏုိင္ၾကပါေစ၊ သံုးျဖစ္ၾကပါေစ၊ သံေယာဇဥ္ရဲ႕ အေႏွာင္အဖြဲ႔နဲ႔ ကင္းေအာင္ေနႏိုင္ၾကပါေစ၊ ခ်ည္ေႏွာင္ခံထားရရင္လည္း ျပတ္ေအာင္ ျဖတ္ႏုိင္ ၾကပါေစ၊ ျပတ္ႏိုင္ျဖတ္ႏုိင္ၿပီး သြားလို ေရာက္လိုရာ ေဒသ ဘံုဌာနသို႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း လြယ္လြယ္ကူကူ သြားႏုိင္ ေရာက္ႏုိင္ လွမ္းတက္ႏုိင္ ၾကပါေစလို႔--------------------------------
(ဦးေသာင္း၀င္းေျပာေသာ ဥပမာ သံုးမ်ိဳးကို သီခ်င္းဆိုသံၾကားလို႔ပဲ မွတ္ထားဘူးတာလား ဘာလားေတာ့ မသိ၊ မွတ္ဘူး ၾကားဘူးခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပင္၊ ဇာတ္ေတာ္ထဲမွာလိုလို ဓမၼပဒထဲမွာလုိလို ၀ိဘာ၀နီဋီကာ ထဲမွာလိုလိုနဲ႔၊ ထင္တဲ့စာအုပ္ထဲမွာ ရွာျပန္ေတာ့လည္း မေတြ႕ခဲ့၊ စာေရးသူလည္း ရွာလိုစိတ္မရွိသျဖင့္ ခုထိတုိင္ေအာင္ မရွာျဖစ္ေတာ့ပါ၊ ထိုအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ တစ္အုပ္တစ္အုပ္အုပ္ထဲမွာေတာ့ အခုိင္အမာရွိေနမည္မွာ မလြဲပါ၊ ခုေရးလိုက္ျခင္းသည္ "သံေယာဇဥ္ရဲ႕ သေဘာသဘာ၀ေလးကို သိၿပီး ေရွာင္ႏုိင္ ျဖတ္ႏုိင္ ျပတ္ႏုိင္ပါေစ၊ မေရွာင္ႏိုင္ မျဖတ္ႏိုင္ မျပတ္ႏိုင္ဘူးဆိုလွ်င္လည္း ဘ၀ေလးေတြ မစုတ္ျပတ္ဘို႔ အသိဥာဏ္ကို သံုးတတ္ပါေစ သံုးမိပါေစ" ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ သမၼဆႏၵမြန္နဲ႔ ေရသားမိျခင္းျဖစ္သည္)။
No comments:
Post a Comment